آدم بزرگها عاشقِ عدد و رقماند ...
وقتی با اونا از یک دوستِ تازه حرف بزنی ، هیچوقت ازتون در موردِ چیزهای اساسی سوال نمیکنن ...
هیچوقت نمیپرسن آهنگِ صداش چطوره ؟ چه بازیهایی رو دوست داره ؟ پروانه جمع میکنه یا نه ؟
میپرسن چندسالشه ؟ چندتا برادر داره ؟ وزنش چقدره ؟ پدرش چقدر حقوق میگیره ؟
و تازه بعد از این سوال ها هست که خیال میکنن طرف رو شناختن !
اگه به آدم بزرگا بگی که یک خونه قشنگ دیدم از آجرِ قرمز که جلوی پنجرههاش غرقِ گلِ شمعدونیِ و بومش پُر از کبوتر بود ، محاله بتونن مجسمش کنن !
باید حتما بهشون گفت یک خونه چند میلیونی دیدم تا صداشون بلند بشه که وای چه قشنگ !
نباید ازشون دلخور شد
بچهها باید نسبت به آدم بزرگها ، گذشت داشته باشند ...
آنتوان دوسنت اگزوپری