تکه ای از کتاب می دانم که هیچ نمی دانم از کارل پوپر

در میان همه آرمانهای سیاسی،آنکه ادعای خوشبخت کردن جامعه ی بشری را دارد از همه خطرناک تر است تلاش برای برپایی بهشت بر روی زمین،همیشه به جهنم راه برده است.کسانی که میپندارند قادرند بشریت را سعادتمند کنند،انسان های خطرناکی هستند.اساسا رویای ساختن بهشت بر روی زمین رویای خطرناکی است. چرا که پس از مدتی باور میکنند که حق دارند،تعداد بیشماری انسان شرور را از میان بردارند،تا دیگران را به اصطلاح سعادتمند کنند.

:orange_book: می دانم که هیچ نمی دانم
✍🏻 کارل پوپر