وقتی از دروازه‌ی زندان گذشتم دست پینه‌بسته‌ی نوستالژی، قلبم را خوب مالش داد و فهمیدم آدم برای دوران مزخرف هم مثل دوران خوش دلتنگ میشود، چون در پایان روز تنها چیزی که برایش دلتنگ میشوی خودِ زمان است..."

✍🏻 استیو تولتز