قیصر امین پور

وحشت از عشق که نه
ترس ما فاصله هاست
وحشت از غصه که نه
ترس ما خاتمه هاست
ترس بیهوده نداریم
صحبت از خاطره هاست
صحبت از کشتن ناخواسته ی عاطفه هاست
کوله باریست پر از هیچ که بر شانه ی ماست
گله از دست کسی نیست
که مقصر دل دیوانه ماست ...


#قیصر_امین_پور

دانلود کتاب اثر مرکب از دان هاردی

مردی به سرعت و چهارنعل با اسبش می تاخت. اینطور به نظر می رسید که به جای بسیار مهمی می رفت. مردی که کنار جاده ایستاده بود، فریاد زد؛ کجا می روی؟
مرد اسب سوار جواب داد، نمی دانم از اسب بپرس!
این داستان زندگی خیلی از مردم است. آن‌ها سوار بر عادت‌ها و باورهای غلطشان می‌تازند، بدون اینکه بدانند به کجا می‌روند.

:closed_book: اثر مرکب
✍🏻 #دارن_هاردی

مسلم خزایی ژاکاو

چشمه‌ی خشکیده را با آب دریا هم نمیتوان جاری کرد!
همان‌طور که آب دریا با هزاران سال بارش باران هم شیرین نمی‌شود،
برای تغییر دادن ذات آدمها تلاش نکنید،
فقط عبور کنید...


:bust_in_silhouette: مسلم خزایی ژاکاو

ﺷﺎﺯﺩه ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ و روباه

شازده کوچولو پرسید
بهترین راه از دست ندادن
آدما چیه؟

روباه گفت:
از همون‌ اول نداشته باشیشون ...

عبید زاکانی

زن طلخک فرزندی زایید؛ سلطان محمود او را پرسید که چه زاده است؟
گفت از درویشان چه زاید؟ پسری یا دختری!
سلطان گفت مگر از بزرگان چه زاید؟
گفت:
"ظلم و جور و خانه‌براندازی خلق!"


:bust_in_silhouette: عبید زاکانی

پابلو پیکاسو

غمگین ترین انسان ها
کسانی هستند
که برداشت دیگران
برایشان زیادی مهم است.

:bust_in_silhouette:پابلو پیکاسو

مطالب احمد شاملو

آیدا؛
این که مرا به سوی تو می‌کشد
عشق نیست،
شکوه توست ...
و آنچه مرا به انتخاب تو برمی‌انگیزد،
نیاز تن من نیست
یگانگی ارواح و اندیشه‌های ماست ...



:bust_in_silhouette:احمد شاملو

نیاز دارم مدتی نباشم

نیاز دارم مدتی نباشم
سفر کنم به جایی که هیچ کسی را نشناسم
به جایی که هیچ کسی مرا نشناسد
دور باشم و رها
آدم هایی را ببینم که هیچ تصور بدی از آنها ندارم
مسیرهایی را بروم که تا به حال نرفته ام
نه نگرانِ چیزی باشم،
نه از پیشامدِ پیش نیامده ای بترسم!


:bust_in_silhouette: نرگس صرافیان طوفان‌

ﺷﺎﺯﺩه ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ

ﺷﺎﺯﺩه ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ ﭘﺮﺳﻴﺪ:
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺎﺗﻮ میخوای ﺑﺒﺮﻱ ﺗﻮ ﮔﻮﺭ
ﺑﺎﻫﺎﺷﻮﻥ ﭼﻲ ﻛﺎﺭ ﻛﻨﻲ
ﻛﻪ ﺍﺑﺮﺍﺯﺷﻮﻥ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻲ؟!
ﺭﻭﺑﺎه ﮔﻔﺖ:
ﻣﻦ ﺩﻳﮕﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﺷﺎﺯﺩه ﻛﻮﭼﻮﻟﻮ ﮔﻔﺖ:
ﻣﮕﻪ میشه؟!
ﺭﻭﺑﺎه ﮔﻔﺖ: ﺁﺭه
ﻫﻤﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺎﻣﻮ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﻪ یکی ﻭلی ﺍﻭﻥ ﮔﻤﺸﻮﻥ ﻛﺮﺩ
ﺣﺎﻻ ﻫﻢ ﻫﺮﺟﺎ ﺩﻧﺒﺎﻟﺸﻮﻥ ﻣﻴﮕﺮﺩﻡ ﭘﻴﺪﺍﺷﻮﻥ ﻧﻤﻲ کنم...

مطالب نزار قبانی

اگر جنگ نبود
تو را به خانه‌ام دعوت میکردم
و می‌گفتم:
به کشورم خوش آمدی
چای بنوش خسته‌ای
برایت اتاقی از گل میساختم
و شاید تو را در آغوش میفشردم

اگر جنگ نبود
تمام مین‌های سر راه را گل میکاشتم
تا کشورم زیباتر به چشمانت بیاید

اگر جنگ نبود
مرز را نیمکتی میگذاشتم
کمی کنار هم به گفتگو می‌نشستیم
و خارج از محدوده دید تک‌تیر‌اندازان
گلی بدرقۀ راهت میکردم

اگر جنگ نبود
تو را به کافه‌های کشورم میبردم
و شاید دو پیک را به سلامتیت مینوشیدم
و مجبور نبودم ماشه‌ای را بکشم
که برای دختری در آنور مرز‌های کشورم
اشک به بار می‌آورد
حالا که جنگ میدرد تن‌های بی روحمان را
برای زنی که
عکسش در جیب سمت چپم نبض میزند
گلوله نفرست.

#نزار_قبانی