حضرت حضیض کریستین بوبن

خدا آن چیزی است که کودکان می‌شناسند نه بزرگسالان؛

بزرگسال وقت اضافه ندارد که برای غذا دادن به گنجشک‌ها آن را تلف کند.


:closed_book: حضرت حضیض
✍🏻 #کریستین_بوبن

آس و پاس ها

باید به چیزی علاقه و توجه داشت، نمی توان با عذر نداری و در فکر لقمه ای نان و پیاله ای چایی بودن از اندیشیدن غفلت ورزید.


:closed_book: آس و پاس ها
✍🏻 #جرج_اورول

بینوایان ویکتور هوگو

در دنیا به عقیده من هیچ‌کس عاقل نیست مگر زن و شوهری که یکدیگر را به اندازه پرستش دوست بدارند!

:closed_book: بینوایان
✍🏻 #ویکتور_هوگو

زندگی گالیله

طی چهل سال،
عمل و رفتار آدم ها
به من یاد داد که آن ها
میانه ای با عقل ندارند!
دم سرخ رنگ ستاره ی دنباله داری را
به آن ها نشان بده،
دلشان را از ترس پر کن،
می بینی که آشفته و سراسیمه از خانه هایشان بیرون می ریزند،
و درهم برهم چنان می دوند که
قلم پایشان بشکند!

ولی بیا و به آن ها حرف معقولی بزن،
و به هزار دلیل ثابتش کن،
می بینی که فقط به ریشت می خندند!


:closed_book: زندگی گالیله
✍🏻 #برتولت_برشت

انسان طاغی آلبر کامو

بجای کشتن و مردن برای ساختن آن موجودی که نیستیم، باید زندگی کنیم و بگذاریم زندگی کنند، تا آنچه را که هستیم بیافرینیم.


:closed_book: انسان طاغی
✍🏻 #آلبر_کامو

انسان در جستجوی معنی

من به جرات می گویم که در دنیا چیزی وجود ندارد که به انسان بیشتر از یافتن معنی وجودی خود در زندگی یاری کند.در این گفته نیچه حکمتی عظیم نهفته است که "کسی که چرایی زندگی را یافته است،با هر چگونگی خواهد ساخت..."

:closed_book: انسان در جستجوی معنی
✍🏻 #ویکتور_فرانکل

ساعت ساز نابینا

سرانجام یک روز می‌میریم و این از ما یک خوش شانس می سازد،
اغلب انسان‌ها هرگز نمی میرند
چون آنها هرگز به دنیا نمی آیند.

:closed_book: ساعت ساز نابینا
✍🏻 #ریچارد_داوکینز

آیین زندگی دیل کارنگی

به امروز بنگر! زیرا زندگی همین است، همه زندگى در امروز است. همهٔ واقعیت‌های وجودی تو در امروز نهفته است: موهبتِ رشد، شکوه اعمال و کردارهایت، و افتخار پیروزی‌های تو.

دیروز رویایی بیش نیست و فردا یک توهم است. اگر امروز را خوب بگذرانی فردای تو شادی‌بخش می‌شود و فردای تو امیدبخش. بنابراین به امروز خود خوب بنگر و به سپیده‌دم سلام کن!

:closed_book: آیین زندگی
✍🏻 #دیل_کارنگی

محدثه رمضانی

خیلی‌ها قبل از بیست‌سالگی برای عاشق شدن عجله دارند. درست مثل یک غذای ایتالیایی که دست همه دیده‌اند و حالا هرطور شده می‌خواهند تجربه‌اش کنند حتی برای یک‌بار...

این‌طور می‌شود که نصف بیشترشان تقریبا از آخرین روزهای دبیرستان دربه‌در دنبال عشق می‌گردند تا بالاخره پیدایش می‌کنند: همان عشق اول معروف را.

هر از چندگاهی فکر می‌کنم همین اسم اشتباهی باعث شده ابهتش خیلی بیشتر به چشم بیاید؛ کاش می‌شد به جای عشق اول بگویی تجربه‌ی اول...

بعضی‌هایشان دچار احساسات شدید می‌شوند و عشق اول می‌شود زن یا مرد زندگیشان، مادر یا پدر بچه‌هایشان...

خیلی‌ها هم تا آخر عمر حتی در خوشبخت‌ترین حالت ممکن با آه و افسوس جزئی‌ترین خاطرات عشق اولشان را به یاد دارند؛ بدون اینکه زن یا مرد زندگیشان، مادر یا پدر بچه‌هایشان بوده باشد...

گاهی امتحان کردن یک غذای ایتالیایی شاید باعث شود سال‌ها آن را بخوری، آن‌قدر که دیگر از بویش هم حالت بد شود...
یا که همان یک‌بار باعث شود مزه‌اش تا ابد زیر دندانت بماند...

عشق اول هم چنین حالتی دارد...
ماندنش شاید یک روزی تبدیل به عادت شود؛ رفتنش هم یک حسرت طولانی‌مدت...
حالتی که نه احساسات می‌تواند تاییدش کند و نه منطق می‌تواند ردش کند...

این‌طور است که عشق اول هنوز بعد از قرن‌ها مظلومانه‌ترین حالت عاشقانه‌ی جهان است...


:bust_in_silhouette: محدثه رمضانی

فروغ فرخزاد 1

‏انسان متمدّن آن کسی است که در تنهایی احساس تنهایی نکند؛
مردم هیچ چیز به ما نمی‌دهند که ما خودمان از بدست آوردنش عاجز باشیم...!



:bust_in_silhouette:فروغ فرخزاد